In en uit de wolken

Toen we vanmorgen naar buiten keken waren de bergen in de wolken verdwenen. En dat terwijl er een excursie op het programma stond. We reden naar de plek waar een gids ons op kwam halen voor een excursie door het natuurpark Picos de Europa. We stapten bij Arantza - de gids - in en vertrokken naar het park. Daar gekomen reden we naar boven. En waar het eerst nog redelijk helder was, kwamen de wolken weer opzetten. Het laatste stukje naar boven reden we helemaal in de mist. We kwamen bij een meer, maar helaas konden we het niet zien. Arantza stelde voor om eerst koffie te drinken in afwachting van de zon. En inderdaad na een minuut of 20 deed de zon genoeg haar best om door de wolken heen te komen en hadden we een prachtig zicht op het meer. Net lang genoeg om het uitzicht te bewonderen en een paar foto’s te maken. Want de wolken schoven al snel weer binnen. En zo wisselden zon en mist zich vandaag af. 

Toch was het een prachtige dag. In de bergen waren veel koeien, geiten en schapen te zien, die daar alle ruimte hebben. Ook spotten we allerlei vogels. En Arantza wist ons veel over de omgeving te vertellen. Soms hadden we geluk en was het een tijdje helder. Dan wandelden we een stukje over de weiden en konden we mooie plaatjes schieten van de dieren en van de omgeving. Af en toe zagen we mooie vogels.

Maar het hoogtepunt van de dag was het spotten van de gieren die in dit park te zien zijn. We weten nu het verschil tussen de ‘vale gieren’ en de ‘lammergieren’. Waar vale gieren aaseters zijn die het vlees van dode dieren eten, eten de lammergieren geen vlees maar botten. Het zijn allebei indrukwekkende vogels (spanwijdte van de vleugels zo’n 2,5 meter). En we hadden het geluk dat we ze allebei hebben zien rondcirkelen in de bergen. Wat bijzonder is, want er zijn niet zo heel veel lammergieren in dit gebied. Bovendien had Arantza zo’n heel grote verrekijker mee, waardoor we ze echt heel goed konden bekijken en zagen hoe de lammergier de botten opat. Heel bijzonder!

Na deze ervaring bracht Arantza ons weer terug naar onze auto. En na een late lunch - waarbij Jan op aanraden van Arantza het regiogerecht Fabada at (grote witte bonen in een tomatensaus met stukken worst en spek) taaiden we af naar onze casa rural om daar vanmiddag lekker te relaxen!