Geribbelde kust in Zumaia

Vanmorgen uit het hotel vertrokken. We wilden naar het Geopark Baskenland. Hadden ook een adres maar dat bleek midden in een stadje te zijn. Dat kan niet, dachten we. Dus omgekeerd. Maar uiteindelijk bleek het wel het goede adres en was het Geopark niet precies wat we ervan hadden verwacht.

Wel zagen we in het stadje dat er een bijzondere kust was. Namelijk allemaal ribbels van steen op het strand en langs een berghelling en ook driehoekige stukken. Zag er spectaculair uit. Mooie foto’s gemaakt.

Het was een warme dag vandaag. De thermometer stond op zo’n 34 graden. Dus haalde Jan onze strandspullen op en namen we een duik in de zee bij die mooie ribbels. Heerlijk!! Het is een echt surfstrand en de sterkte van de golven werd goed in de gaten gehouden. Een strandwacht verplaatste telkens een groene en rode vlag om aan te geven waar wel en niet gezwommen mocht worden. En iedereen hield zich daar aan 😀

Na het zwemmen geluncht. Jan had een salade die er heel bijzonder uitzag. Bovenop lag namelijk een berg glasaaltjes die er wat glibberig uitzagen maar heel lekker waren. 

Toen op zoek naar de Casa Rural voor de komende dagen. Dat ligt in het Urdaibai natuurreservaat: klinkt avontuurlijker dan het is. Het is een heel groot gebied rond de monding van een rivier met kust, dorpjes, veel vogels, biologische landbouw et cetera wat we de komende dagen gaan verkennen.

Vanmiddag naar een dorpje aan de kust gereden, Mundaka. Maar daar was geen parkeerplek te vinden, dus door naar een volgend dorpje, Bromeo. Dat was een klein havenstadje met gekleurde huisjes, veel bootjes, terrassen en toeristen en erg warm. Even gehopt van het ene naar het andere terras. Na een rondrit kwamen we in het stadje Gernika, vlakbij onze casa. Daar gegeten aan zo’n echt Spaans plein met veel spelende kinderen en borrelende ouders. Na een spelletje rummikub - vaste prik tegenwoordig - nu op onze kamer. Het is al stil in het huis en de wifi houdt straks ook op. Dus ik stop voor vandaag.