Terug naar de kust

Vanochtend reden we voor de laatste keer de zes haarspeldbochten naar beneden. En langzaam maar zeker verdwenen de bergen achter ons. We reden als eerste naar de stad Gijón. Een stad aan de kust. We hebben heerlijk door de straatjes gelopen. Overal weer terrasjes op straat - dat maakt zo’n stad direct gezellig. Ook een wandeling naar de haven gemaakt. Aan de ene kant van de stad was een groot strand; vergelijkbaar met het strand van San Sebastián. Aan de andere kant ligt de haven. Er daar tussenin een wandelgebied waar naast een aantal bunkers uit begin 20e eeuw, een Romeinse opgraving ook een groot monument staat met de mooie titel ‘Ode aan de horizon’. Het schijnt hét symbool van Gijón te zijn. De naam is mooier dan het betonnen kunstwerk.

Na een paar uur verlieten we Gijón op weg naar Villanueva voor onze volgende slaapplek. Het is een authentiek Asturiaans landhuis uit de 18e eeuw waar de adel woonde. Weer heel wat anders dan de vorige slaapplaatsen.

Vanavond gegeten in het kustplaatsje Ribadesella. Een onverwachts leuk en levendig plaatsje. We parkeerden in de bovenstad en liepen naar beneden. Daar waren heel veel winkeltjes, restaurants en bars. Op een plein in het centrum was een wedstrijd bezig in kegelen. En overal was geroezemoes van mensen die aan het eten of drinken waren. Heel gezellig. Het enige nadeel was dat we na het eten weer naar boven moesten lopen. Volgens het bordje ging het om een helling van 23 procent!