Op safari in Sri Lanka

Vanmorgen al vroeg op pad. Doel van vandaag was Anuradhapura. Maar omdat we morgen deze stad uit de oudheid pas gaan bekijken, stelde Harald voor om vandaag in het wildpark Wilpattu een safari te doen. Dat leek ons wel wat.

Het eerste stuk van de rit reden we door één lange straat van winkels en bedrijven. Veel schreeuwerige reclameborden en overal verkeer. De steden lijken zich wel aaneen te rijgen. In Sri Lanka leven 20 miljoen mensen en de meesten daarvan in de steden in de kuststreken, die daarmee dicht bevolkt zijn. Maar na zo’n anderhalf uur rijden kwamen we in de countryside, op het platteland. Hier werd het wat rustiger qua verkeer. We reden langs rijstvelden, langs meren en af en toe weer door een stadje. 

Rond lunchtijd reden we naar het huis van de mensen met wie we een safari zouden doen. Het was wat ondoorzichtig hoe het nu precies in elkaar zat, maar een kniesoor die daarop let. De lunch werd geregeld, evenals een jeep en daar gingen we. Uiteindelijk hebben we zo’n vijf uur door het park gehobbeld en allerlei dieren gespot. Dit park ligt vrij noordelijk, in het gebied waar de Tamiltijgers vlakbij zaten en we hadden gelezen dat deze veel dieren hadden gedood en opgegeten. Daardoor was de olifantenpopulatie niet zo groot meer. Het grootste roofdIer van Sri Lanka is het luipaard. In dit park zouden er ook zo’n 40 tot 45 moeten leven, maar helaas hebben we deze niet gezien. Wel een solitaire olifant, herten, waterbuffels, krokodillen en een soort vliegende hond. Verder heel veel vogels waaronder een paar soorten arenden en ijsvogels. 

Maar het klapstuk was wel de zwarte beer die we zagen. Harald bleek goede speurdersogen te hebben en spotte hem als eerste. Daar liep zo’n zwart kolos met een witte snuit. Af en toe stak hij over maar verdween dan weer in het groen. Toch hebben we hem goed kunnen bekijken. 

Aan het eind van de middag waren we helemaal rozig terug bij de auto en bracht Harald ons naar het hotel in Anuradhapura waar we in het donker aankwamen.