En nog een vulkaan

21 juli 2019 - Bijagua, Costa Rica

Nadat we alles weer hadden ingepakt, verlieten we de Arenal observatory lodge. We liepen nog één keer over de hangbrug van onze kamer naar de ontbijtruimte en reden weg in de richting van het Arenalmeer. Dit stuwmeer is echt heel groot - 124 km2 - en we reden er kilometers langs. Heel af en toe zagen we een plek waar je watersport kan beoefenen, maar niet vaak. Eigenlijk doen ze niet veel met de oevers van het meer, terwijl het te boek staat als één van de beste plekken om te windsurfen.

Op een gegeven moment moesten we rechtsaf en kwamen toen op een heel slechte weg terecht. Dat snappen we niet goed: dat de wegen niet beter worden onderhouden. Deze weg liep bijvoorbeeld langs een windmolenpark, alle vrachtwagens en andere auto’s die daar moeten zijn, moeten dus ook via deze weg rijden. Net zo plotseling als de slechte weg begon, sloot die weer aan op een spiksplinternieuwe asfaltweg en reden we het laatste stukje naar de nieuwe lodge, dit keer dicht bij de Tenoriovulkaan.

Hier hebben we een bungalow. Lekker ruim en best luxe. Toen we waren geïnstalleerd en hadden geluncht onderzochten we wat er in de buurt te doen was. Vlakbij was een hangbruggenwandeling uitgezet bij een lodge. Daar een prachtige wandeling gemaakt. Heel anders dan gisteren in het aangeharkte park. Dit was iets ruiger. Er was één brug zo lang dat er in het midden een stopplaats was bij een heel grote boom. Omdat het wat dampig was, na alle regen die was gevallen, zag het er bijna mysterieus uit. De dieren hielden zich waarschijnlijk schuil, althans wij hebben ze niet gezien.

Terug van de wandeling hebben we de jacuzzi uitgeprobeerd die bij de lodge staat. Lekker even gedobberd en schoon en fris aan tafel gegaan. De eigenaar van de lodge is Frans en we hebben heerlijk gegeten.

Foto’s