Weer in de wolken

Van de kust reden we weer naar de bergen. Zo doorkruisen we heel Costa Rica. In korte broek en met warm weer vertrokken we uit Uvita. We hebben daar een paar mooie dagen gehad. Nog even bij Dominical, een kustplaatsje verderop, afscheid genomen van het strand en de zee. Vervolgens reden we omhoog de bergen in. De afstand die we vandaag moesten rijden was niet zo groot, dus hebben we onderweg gezocht naar een uitstapje. 

We kwamen langs een soort slangenboerderij met de mooie naam Parque Reptilandia. Toen we er aankwamen bleken we de enige bezoekers te zijn. Er was een morsige receptie en het duurde even voor er iemand kwam. Maar uiteindelijk konden we toch de slangen en de andere reptielen bekijken. Zelfs nu was het soms lastig om de slangen te spotten in hun kooien. En het was een sport om ze als eerste te vinden. De dieren zaten in redelijk kleine kooien die er niet zo goed onderhouden uitzagen. Dit in tegenstelling aan de tuin, waar duidelijk meer aandacht aan was besteed.

Na een uurtje doorgereden. Via een prachtige slingerweg reden we naar boven om de hoogste pas van Costa Rica (3400 meter) te trotseren. Op bijna het hoogste punt geluncht in wat volgens de informatie die we hadden gekregen een iconisch restaurant was. Tja. Wat ons verbaast is dat we in Costa Rica constant Nederlanders tegenkomen, vandaag zelfs twee busladingen vol.

Verder gereden naar onze slaapplek. Die ligt helemaal beneden in het dal. Dit betekende een behoorlijke afdaling van 7 kilometer via een steile weg. Maar beneden gekomen bleken we weer in een paradijsje te logeren. Deze lodge is zo mooi gelegen en zo prachtig aangelegd. We zitten vlakbij een rivier, die we vanuit onze kamer kunnen zien en horen. Vanmiddag een wandeling langs de rivier gemaakt naar een kleine waterval. 

Voor morgenochtend staat een ochtendhike op het programma om de quetzal te spotten, die we overigens al eerder hebben gezien. Maar toen we hoorden dat we daarvoor om vijf uur al paraat moeten staan, hebben we die maar afgeblazen. Overmorgen moeten we ook al rond vijf uur in de ochtend op het vliegveld zijn en vervolgens moeten we de acht uur tijdsverschil overbruggen. Dus helaas! 

De temperatuur is hier een heel stuk lager dan in Uvita. Zelfs zo dat we een kacheltje hebben en dat toen we terug kwamen van het diner er kruiken in ons bed lagen. Dat hebben we nog nooit eerder meegemaakt. Heerlijk die verwennerij!