Nevelwoud

De omgeving van Monteverde is een zogenaamd nevelwoud. Een nevelwoud is een specifiek soort regenwoud dat zich tegen een berghelling bevind meestal op een hoogte van ongeveer 1500 meter. In het gebied is een hoge vochtigheidsgraad en hierdoor ontstaat een heel specifieke flora. Vandaag hebben wij in twee verschillende stukken van het nevelwoud gewandeld. 

Vanmorgen begonnen we om half acht in Reserva de Monteverde. Dit soort wandelingen beginnen altijd vroeg, omdat het dan meestal nog droog weer is. Deze omgeving is namelijk heel nat, waardoor die typische nevel ontstaat. Vandaag was het echter een droge dag en kwam zelfs het zonnetje af en toe door. Heel anders dan we hier hadden verwacht. De poncho’s konden in de tas blijven. De wandeling vanmorgen was met een gids. Samen met twee Nederlandse gezinnen liepen we een paar uur door het nevelwoud. Het bijzondere is dat veel takken en stammen van bomen zijn behangen met dikke pakketten van mossen, varens, bromelia's en orchideeën. Soms wel veertig of meer soorten op één boom. Dit geeft een heel apart beeld. Je komt ogen tekort om het allemaal goed te bekijken.

Tijdens de wandeling hebben we een heel bijzondere vogel gespot. De quetzal: dit is een heel kleurige vogel die behoorlijk zeldzaam is. Niet alleen wij, ook de gids was heel enthousiast. Met de grote verrekijker van de gids, konden we de vogel goed zien. Echt bijzonder. Verder viel het aantal dieren dat we hebben gevonden wat tegen, maar was de wandeling ontzettend mooi. De trip eindigde met het zien van een slapende luiaard (een bolletje wol boven in een boom) en een bezoekje aan een kolibrietuin.

Na deze wandeling hadden we de smaak goed te pakken. En vanmiddag hebben we een tochtje gemaakt door een park met acht hoge hangbruggen. Hier liepen we zonder gids en we namen alle tijd om de honderden soorten planten, bloemen en kleuren groen te bewonderen. Soms liepen we boven de bomen en konden we de mossen en de meeliftende planten heel goed bekijken. Eigenlijk zie je in het nevelwoud alle kamerplanten die we in Nederland hebben, langskomen. Heel af en toe kwam er een mistvlaag en dan kreeg de omgeving iets mystieks. 

Na al dit wandelen even uitgerust bij onze lodge. Het was deze dag weliswaar droog weer, maar het waaide wel heel hard. De gids had ons uitgelegd dat de wind van de Rocky Mountains af komt en tegen de heuvels in Costa Rica botst. Van tijd tot tijd staat hier dus een behoorlijk stevige wind en dat is vandaag ook zo. Doordat de takken van de bomen die vol staan met ‘gastplanten’ soms topzwaar worden, sneuvelen er met dit soort winden regelmatig takken of bomen. 

Vanavond in Santa Elena gegeten en nu luisteren we naar de wind die bijna stormachtig klinkt. Het lijkt wel herfst!