Terug naar de kust

Een voor de hand liggende titel voor de rit van vandaag. Vanmorgen vertrokken we vanuit Monteverde. Daar regende het een beetje en was het best fris: vestjesweer.  Maar al na een half uurtje afstand van het nevelwoud, konden de vesten uit. Bizar hoe temperaturen snel kunnen veranderen in dit land. Via een behoorlijke hobbelweg, reden we het eerste stuk richting kust. Onderweg genoten we nog van de mooie uitzichten over de beboste heuvels. 

Het was een lange rit. Maar bij Tarcoles, na zo’n 100 kilometer was een leuke tussenstop. Daar is namelijk een brug over de rivier, waaronder een heleboel krokodillen liggen te liggen. Een plek waar de Costaricanen dankbaar gebruik van hebben gemaakt. Voor de brug vind je winkeltjes met souvenirs, toiletten en plekken waar je fruitjuices en ijsjes kon kopen. En, het was er hartstikke druk. En die krokodillen daar maar liggen. 

Daarna doorgereden naar Uvita, een klein plaatsje aan de kust waar we drie dagen zullen verblijven. In een tent, zo stond er in ons reisschema. Maar toen we hier aankwamen werd duidelijk dat je tenten en tenten hebt. Dit is meer een huisje, met deuren een tegelvloer en zelfs een riante badkamer. Het enige is dat dit onderkomen geen muren heeft maar tentdoek. Een mooie plek voor een paar dagen. 

Vanmiddag het terrein bekeken. Er is een lekker zwembad met uitzicht op een rivier. Er zijn een paar huisjes en een paar tenten. En een heel klein open lucht restaurantje. Daar hebben we vanavond lekker gegeten.  Morgen erop uit!