De Oregontrail

In het motel hadden we een wat ander ontbijt dan anders. Alles van piepschuimen bordjes en niet zo gezond als anders. Na dit ontbijt gingen we op stap. Bij Baker City is de zogenaamde Oregontrail geeindigd. Halverwege de negentiende eeuw vertrokken heel veel gezinnen met hun hele hebben en houden in een huifkar naar het westen om daar het geluk te vinden. Ze gingen onder andere naar Oregon. Dit was een helse tocht waarbij ze over de bergen moesten, door de woestijn en door wilde rivieren. Veel mensen haalden het niet of raakten alles kwijt.

Als een soort eerbetoon aan deze mensen is net buiten Baker City op een heuvel omringd door prairieland, een museum gemaakt. In dit museum was het hele verhaal over de tocht te lezen en waren er scenes van de tocht nagebouwd. Gek als je je realiseert dat de steden en dorpen die we hier tegenkomen nog zo jong zijn. Interessant om hier meer over te weten. Na het museum hebben we een korte wandeling gemaakt. Kort want er was nergens schaduw en ontzettend heet. Als je dan bedenkt hoe deze mensen met hun vaak krakkemikkige wagens door dit gebied trokken, kun je ze of voor gek verklaren of respect voor ze hebben.

Vanmiddag hebben we een autotochtje gemaakt - te heet om wat anders te doen in dit prairiegebied. We kwamen langs ranches en langs erg veel uitgestorven gebied. We krijgen wel een goede indruk van het hele land door in een rustig tempo het land door te reizen.

Uiteindelijk kwamen we weer in Baker City. Eerst naar het museum dat echter op het punt stond te sluiten. De eigenaar liet ons toch nog binnen en we zijn in een sneltreinvaart door het gebouw heen gegaan. Veel spullen van de eerste pioniers. Net als overal wel weer aardige Amerikanen, die het altijd bijzonder vinden dat we in hun land op bezoek zijn en steevast een praatje maken.

Het leek ons wel leuk om even door Baker City te lopen. Één van de gastvrouwen had gezegd hoe mooi de stad was en hoe leuk je er kunt shoppen. Nou daar zijn we het niet mee eens. Meer dan de helft van de winkels staat leeg en de andere waren voor een groot deel gesloten op maandag.

Vanavond Mexicaans gegeten. We hoopten op een betere ervaring dan gisteren, maar helaas. Het Familierestaurant bleek te bestaan uit een paar chagrijnige pubermeiden die niet goed begrepen wat we wilden en er pas na vier keer vragen achter kwamen dat we echt allebei een glas rode wijn wilden. Nou ja. Morgen zitten we weer heel erg afgelegen in een eigen huisje. Ben benieuwd hoe dat zal zijn.